Google Custom Search


Ronde met 13 ritten langs de natuurgebieden van Velpe-Mene:

Vrijwillig Natuurbeheer Zomerseizoen 2011

Help mee aan natuurbeheer

Bij Natuurpunt Velpe-Mene starten de wekelijkse zomerwerkdagen op 11 juni 2011 en lopen elke zaterdag in een ander gebied tot zaterdag 13 augustus en op zaterdagen 10 en 17 september. In die periode worden 13 reservaten (van de Zeyp tot Rosdel) aangedaan met een vrijwilligersteam van 8 tot 40 deelnemers. Zorg dat je er ook bij bent. Doe mee. Vele handen maken het werk licht.

 

 

 

Ronde met 13 ritten langs de natuurgebieden (klik hier voor het overzicht):
Vrijwillig natuurbeheer zomerseizoen 2011.

Help mee aan natuurbeheer

Vanaf zaterdag 11 juni start de ronde van de beheerswerken in Velpe-Mene. De verschillende natuurgebieden worden één voor één aangedaan. Elk weekend zijn we present met een ploeg mensen gaande van 8 tot 40 deelnemers die de handen uit de mouwen willen steken. Doe mee. Vele handen maken het werk licht.

Een natuurgebied is een project waar we samen aan werken. Juist doordat vele mensen er bij betrokken zijn, krijgen gebieden waarde en betekenis. Onze zomerse en winterse inspanningen leveren mooie resultaten op: van een egaal groene wei maken we terug een bloemrijk hooiland, van populieraanplantingen maken we een inheems loofbos. Vrijwillig natuurbeheer is precies één van de redenen waarom we samen een vereniging vormen. Heel wat mensen steken geheel belangeloos maar al te graag de handen uit te mouwen. Helpen, niet alleen met woorden, ook met daden. Eén ding is zeker: elk gebied dat we, gedragen door de mensen van terplekke, kunnen veiligstellen en beheren, is een schatkamer voor biodiversiteit.

Vele gebieden in Velpe-Mene zijn het resultaat van een wisselwerking tussen cultuur en natuur, de één al meer cultuur, de andere meer natuur. Het zijn dikwijls de laatste relicten van vroegere cultuurlandschappen met hun specifieke vegetatie en fauna. Zulke halfnatuurlijke landschappen of cultuurnatuur hebben nood aan een specifiek beheer, dat vroeger deel uitmaakte van een extensieve landbouw of een extensief gebruik dat nu weggevallen is. De hoge mate van biodiversiteit was voorheen dus een onbedoeld gevolg van die weinig efficiënte omgang, terwijl de propere lucht, water en bodem de rest deden. Welnu, op dit moment is zulke cultuurnatuur niet langer een onbedoeld bijproduct meer. Zulke natuur vergt inzet, veel inzet. We moeten alles in het werk stellen om de laatste restpopulaties niet verloren te laten gaan: de laatste orchideeën en akkeronkruiden, de laatste grauwe gorzen, zelfs geelgorzen en wulpen, of de laatste hazel- en eikelmuizen. Dit in de hoop dat we in de toekomst de rest van het landschap kunnen (blijven) bevoorraden met zaden, kruiden, vogels en insecten als ook daar de geschikte uitgangssituaties zijn hersteld. Op dit moment zijn in vele van onze gebieden al de ideale condities geschapen om de streekeigen soorten te behouden. Hoewel kleine gebiedjes niet volstaan, zijn ze wel noodzakelijk. Want naast cultuurnatuur zet Natuurpunt zich ook in op grote en spontane natuur met bos- en moerasontwikkeling in grote eenheden zoals in de Schelde-, Dijle- of Getevallei.

Onmisbaar in heel dit proces zijn de talrijke vrijwilligers die actief zijn achter elk van onze natuurgebieden. Rond elk reservatencomplex zijn ze intensief bezig met het onderzoeken van de natuurwaarden, zorgen ze voor de aankoop of pacht, werken ze mee aan het opstellen van beheersplannen, het organiseren van wandelingen én het uitvoeren van natuurbeheer. De betrokkenheid van vele vrijwilligers is de belangrijkste garantie voor een duurzaam beheer en voor een echte waardering van de natuur in een streek.
Rond elk reservaat pogen we mensen te mobiliseren om mee te denken en te werken rond natuur en landschap in de streek. Daarin maken wij als Natuurpunt het verschil. Gesteund door professionelen steken wij, de vrijwilligers, de handen uit de mouwen. Om die reden organiseren we tijdens de zomer ongeveer in elk gebied van onze afdeling beheerdagen vrijwillig natuurbeheer. Het is een plezierige en gezonde ervaring, waarin je samen met vele andere sympathisanten een gebied beter leert kennen en samen met anderen aan een gemeenschappelijk doel werkt. Aan de andere kant geeft natuurbeheer heel wat voldoening, zeker als je in de lente door de verschillende natuurgebieden trekt en ziet dat er een positieve evolutie is. Als je in april door het Koebos loopt en vaststelt dat daar waar vroeger nog een soortenarme ruigte was, er nu hele tapijten met pinksterbloem en grote vlekken bittere veldkers staan. Als je in mei in de Snoekengracht meer dan 7000 brede orchissen ziet bloeien en weet dat daar meer dan 20 jaar geleden nog slechts enkele exemplaren voorkwamen. Of als je de mooie ontwikkelingen ziet in het Aardgat, de Rozendaalbeekvallei of de Velpevallei. Dan weten we dat het loont en dat we moeten voortdoen.