Voor ruilverkaveling Willebringen eist Natuurpunt Velpe-Mene:
- Duidelijke versterking van de vlakvormige natuur:
- de complexen van de vallei van de Mene en Jordaan en de natuur op de kalkrijke flanken zoals in het Pertseveld en de omgeving van Willebringenbos
- de natuur in de Menevallei te Oorbeek en Zegelberg
- natuurcomplex Snoekengracht, Vondelbeek, kop van Koutemveld
- natuurcomplex Hazenberg, vloedgracht, Molensteen
- complex natuur in het terrassenlandschap aan de spoorweg in Kumtich
- Duurzaam dicht netwerk van gebufferde holle wegen, bermen, lijnvormige landschapselementen. Alle taluds en holle wegen moeten behouden blijven.
- Een viertal forse en duurzame akkerstroken doorheen het plateau waardoor het voortbestaan van de fauna van het cultuurlandschap kan gegarandeerd worden.
- Meer aandacht voor cultuurhistorie, de identiteit van het landschap en de rol van de onverharde weg en de bestaande kasseiwegen hierin (vb. site van rond linde in Meldert)
- Maximaal behoud van onverharde, trage wegen en historische kasseiwegen. Vermijden dat er nieuw doorgaand verkeer van de veldwegen kan gebruik maken als sluipweg o.m. door het voorzien van tussenliggende onverharde gedeelten, grindstroken of andere vaste remmers. Als er verhard wordt, dan het principe van tweestrokenwegen toepassen en waar de weg aansluit op de hoofdweg een gedeelte kassei voorzien.
In het geval de Minister deze ruilverkaveling 'nuttig' verklaart, eist Natuurpunt Velpe Mene dat de versterking van de natuur en landschap en het behoud van een netwerk onverharde wegen in de bindende voorwaarden voor realisatie worden opgenomen.
Februari 2012: Ruilverkavelingsplan
> klik hier <
2009: Inspraakadvies bij het openbaar onderzoek van de ruilverkaveling Willebringen lopende tot 17 november 2009
> klik hier <
Juni 2005: Opmerkingen Natuurpunt Velpe-Mene over Openbaar onderzoek Ruilverkaveling Willebringen
Stand van zaken (oktober 2003): eindstreep ‘onderzoek naar het nut’ in zicht
We zijn al aan de zoveelste versie van het ontwerp van eindadvies
in de Coördinatiecommissie toe, die enkel uit ambtenaren en vertegenwoordigers
van de landbouw bestaat. Op basis van dit eindadvies moet de minister
beslissen of de ruilverkaveling al dan niet ‘nuttig’ is en
dus doorgang kan vinden.
T.a.v. de laatste voorstellen heeft Natuurpunt nog krachtig gepleit voor
het behoud van de kasseiwegen in de omgeving van de historische site van
de linde van Overhem, voor het behoud van meer trage wegen en voor structurele
maatregelen om sluipverkeer te verhinderen. Natuurpunt houdt vast aan
de realisatie als natuurgebied van het terrassenlandschap in de omgeving
ven de spoorweg van Kumtich. Ook aan de ‘gebruikers’ van trage
wegen werd gedacht en dit m.n. tussen Willebringen en Hoksem en in Willebringenbos.
Steeds duidelijker begint het besef door te dringen dat een ruilverkaveling noch voor natuur, noch voor landschap noch voor landbouw nog hoeft. Alleszins blijven we bij onze stelling dat Natuurpunt geen vragende partij is voor deze ruilverkaveling. Indien ze uiteindelijk toch gedragen wordt door de landbouw en de gemeenten, dan kan ze voor ons maar doorgaan als ze ook meerwaarden voor natuur en landschap schept, en meer dan nu het geval is. Dat betekent o.a dat ze rekening houdt met trage en onverharde wegen en het nutteloze sluipverkeer en de verstoring in heel het landelijke gebied voorkomt. Natuurpunt is er trouwens van overtuigd dat de realisatie van wat nu als natuur- en natuurontwikkelingsgebied in de valleien aangeduid is, ook zonder ruilverkaveling kan gerealiseerd worden en in de komende ruimtelijke plannen alleszins als dusdanig zal opgenomen worden. De belangrijkste meerwaarde van de ruilverkaveling voor natuur en landschap zou kunnen zijn dat natuur ook op de flanken van de valleien en d.m.v. stroken op het plateau duurzaam zou kunnen versterkt worden. Maar juist daar stelt zich de vraag of dit wel ooit van plan naar realisatie zal komen.