Volg het bospad tot over het bruggetje over de Velpe. Je komt (na 110 m) aan een T-splitsing . De Velpe is onze gids in het verdere traject.

De Velp met meanders
Het riviertje stroomt vrij door het natuurgebied: meanders brengen mee dat een steeds veranderlijke omgeving ontstaat, met steile oevers aan de ene kant en aanslibbende grond aan de andere, een dynamisch geheel dat de biodiversiteit bevordert.

Wie onmiddellijk naar de bloemenweide wil doorgaan, neemt hier rechts (en volgt de beschrijving vanaf verderop). Wij maken in deze wandelbeschrijving een ‘zijsprong’ naar links (heen en terug, 2 x 150m).

Opgelet! Dit deeltje van het circuit heeft tweerichtingsverkeer. Blijf niet staan babbelen met kennissen die je al lang niet meer zag, want het pad is niet zo breed. Hou een ruime afstand en geef het virus geen kans. Als het echt te druk is (sorry!), ga dan ineens rechtsaf naar de bloemenweide, daar is meer plaats, en kom spoedig eens terug buiten het weekend.

Hooiweideke midden in het bos
Iets verder zien we rechts een traditioneel hooiweideke midden in het bos met op de achtergrond een nog jonge alleenstaande, breed vertakkende eik in een rietveldje. Hou het beeld van die eik bij voor straks. Kijk ook uit langs het pad (en elders in het gebied) voor de rode bessenstruikjes, weliswaar nog zonder de rode besjes. Dat is, net als de framboos, een inheemse plant die door de mensen naar de tuinen werd gehaald om te genieten van haar vruchten. Hier laten we ze voor de vogels, die daar ook prijs op stellen!

We komen aan een stalletje, dat kan dienen als winterse noodopvang voor de pony’s die in het gebied wonen.

IJsvogel
In deze buurt werden zeer onlangs enkele tunnelgaten voor ijsvogels gemaakt in de Velpeoever. Deze viseter foerageert hier, en krijgt nu in een steile oeverwand enkele ‘prefab’ holtes aangeboden om te broeden. In twee daarvan is een nestkast ingebouwd. Dit is een Burgerparticipatieproject van de gemeente Boutersem: een initiatief van Alexander Le Roy, die in ‘Ons Vogelblad’ van dit voorjaar er een artikeltje over schreef.

We volgen de rechteroever van de Velpe (links van ons) tot waar het water onder de spoorweg verdwijnt.

Tunnel
De betonconstructie van de ondertunneling is vrij recent, en spijtig genoeg werd er niets voorzien om hier met verwaarloosbare kosten ineens een ‘ecoductje’ in te richten: een dierenlooppaadje aan de zijkant zou helpen de versnippering tegen te gaan van de restjes natuur. Temeer omdat ook aan de overkant het natuurgebied doorloopt, net zoals het vroegere kasteelpark.

Rustgebied
Dat gedeelte van de Snoekengracht wordt zoveel mogelijk met rust gelaten, als rust- en broedgebied, zoals voor buizerds. Misschien komen die wel eens kijken, cirkelend boven de bomen, wie er zoal rondloopt vandaag.